Kanotocht op de Linge, 17 april 2005
Met 12 deelnemers hebben we een mooie club toervaarders, die de Linge willen bedwingen. Nou ja, bedwingen? De Linge is het toonbeeld van een rustig soort langgerekt water. Het mag nog net de naam rivier voeren, omdat er een héél klein beetje stroming staat. Maar de kanospieren zijn nog ongeoefend aan het begin van het seizoen. Dus een uitermate geschikt traject voor een openingstocht van het UKC-toerseizoen.
De langzaam stromende Linge zorgt voor de afvoer van het water van de Betuwse komgronden die liggen tussen Rijn, Waal en Lek. Op de smalle oeverwallen langs de Linge liggen oude dorpen en stadjes als Tricht, Beesd, Rumpt en Acquoy. Boomgaarden, weilanden, doorbraakkolken (wielen) en bossen zorgen voor een grote afwisseling in het landschap. Bij Mariënwaerdt liggen grienden, stroken wilgenhakhout, langs de rivier. De beroepsvaart maakt niet zo vaak gebruik van de Linge, de pleziervaart des te meer.
(Uit: ANWB/VVV recreatiemap "Rivierenland Holland")
Ons startpunt ligt in Geldermalsen, waar je bij de brug aan de stadkant goed kunt parkeren en via steigers gemakkelijk in het water komt. We zijn niet de enige: een aantal mensen van een Nijmeegse kanoclub zit al met hun kano’s op de steiger. Vanaf de club rij je in drie kwartier naar Geldermalsen. Maar met uitladen, auto’s naar het eindpunt brengen en terugrijden kost het toch bijna twee uur voordat we om 12.00 uur kunnen wegvaren.
Van Geldermalsen westwaarts naar ons eindpunt in het vestingstadje Asperen is ongeveer 19 km. De Linge is sterk meanderend. Afwisselend passeren we bloeiende boomgaarden met de karakteristieke windsingels, kapitale villa’s aan het water, oude dijkhuizen, weilanden en griendvelden met pas uitgelopen wilgen. Al snel gaan er jacks en ander te warm spul uit. Een prachtige lentedag om relaxed te peddelen. Wat een verschil met de regen en koude wind van de dag ervoor! Dat vinden blijkbaar meer mensen. Als we af en toe uitzicht op de dijk hebben, zien we veel fietsers, wandelaars, motorrijders en zelfs een rally van antieke auto’s.
Bij Mariënwaerdt vinden we een goede pauzeplek: een strandje met daarachter een modderige akker met daarachter een bosrand. Een halve kilometer verderop staat op de andere over een witte molen. Voorbij Enspijk worden de oevers meer bebouwd en de kruisende A2 maakt de rustieke rivier ineens lawaaierig. Steeds meer oever wordt ingenomen door particuliere oeverlandjes, tuinen en steigers met bordjes Privé of Verboden aan te meren. De Linge is misschien wel de meest kronkelende rivier van Nederland. Op het traject van Beesd tot voorbij Rhenoy is ie ook kampioen bordjes verboden toegang langs de oever. Maar ook met oer-Hollandse uitzichten op de dijk en de huisjes van Rumpt.
In de bocht boven Rumpt wordt het weer hoog tijd voor een pauze. Alternatieve uitstapplaatsen komen niet in zicht. Daarom kraken we zo’n prive-landje. Bijna wordt dit het einde van de tocht. We liggen zó lekker te genieten van de zon en het uitzicht dat het idee van opstaan wel erg ver achter de horizon verdwijnt.
Voorbij Rhenoy en Gelicum wordt de Linge oever weer leger en natuurlijker. Aqcuoy, met zijn stompe en scheve toren gelegen aan een dode rivierarm, laten we liggen. De laatste loodjes beginnen nu te wegen. Na een laatste bocht en een hoge groene dijk varen we door de monumentale sluis van Asperen. Net even verder bereiken we om 16.30 uur de uitstapplek bij een parkje aan de rand van het oude stadje.
Veel verder had het niet moeten zijn, vinden de meesten. Maar wat een mooie tocht op een prachtige lentedag. Dit Linge-traject staat voor afwisseling en probleemloos varen in een vrij gecultiveerd gebied. Maar toch kies ik voor een volgende tocht liever een rivier met wat minder bordjes verboden toegang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten